Δύο πολιτισμοί, ένας πλανήτης και ένας αγώνας για το ποιος θα τον κλέψει πρώτος!
Ο δεκατριάχρονος Μέισον Σταρκ και δεκαεφτά άλλοι δόκιμοι από την Ακαδημία της Διαστημικής Διοίκησης Γης (ΔΔΓ) επιβιβάστηκαν στο διαστημόπλοιο Αίγυπτος. Υποτίθεται πως το ταξίδι θα ήταν μια σύντομη πτήση ρουτίνας προκειμένου να «γράψουν» τον απαραίτητο για την καριέρα τους χρόνο στο Διάστημα.
Όμως τίποτα δεν ακολούθησε τη ρουτίνα, όταν τους επιτέθηκαν οι Τρέμιστ, μια εξωγήινη φυλή που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την ανθρωπότητα εδώ κι εξήντα χρόνια.
Με κυβερνήτη και πλήρωμα του σκάφους νεκρούς, τραυματίες ή αιχμαλώτους, ο Μέισον και οι δόκιμοι είναι όλοι όσοι έχουν απομείνει για να ειδοποιήσουν τη ΔΔΓ. Και σύντομα ανακαλύπτουν γιατί οι Τρέμιστ επέλεξαν αυτό ειδικά το διαστημόπλοιο για να επιτεθούν: το Αίγυπτος μεταφέρει ένα όπλο που μπορεί να αλλάξει για πάντα την τροπή του πολέμου.
Τώρα ο Μέισον θα πρέπει να οδηγήσει τους δόκιμους σε μια τολμηρή επίθεση για να ανακαταλάβουν το διαστημόπλοιο, να σώσουν τους επιζήσαντες και να ανακτήσουν το όπλο. Κι αυτά προτού ο πόλεμος ανθρώπων και Τρέμιστ πάψει να έχει οποιοδήποτε νόημα.
«Ύστερα ο αρμός άνοιξε σαν φερμουάρ και για μια ελάχιστη στιγμή, προτού οι τρεις τους εκτοξευτούν από το Αίγυπτος, ο Μέισον μπορούσε να δει τα πάντα. Το τεράστιο μελανό Διάστημα γύρω του, τόσο μεγάλο που ήταν δύσκολο να το συλλάβει ο νους. Ασύλληπτα μεγάλο, πέρα από κάθε σύγκριση. Και εκεί στο μέσο έλαμπε η γαλανόλευκη σφαίρα της Γης και μπροστά της η μηχανή που είχαν δημιουργήσει οι άνθρωποι, που τώρα μπορεί να αποδεικνυόταν η καταδίκη τους. Το μέγεθός της ήταν ασύλληπτο, ο χρόνος και η προσπάθεια που είχαν δαπανηθεί για τη δημιουργία της απροσμέτρητα.
Τα σκάφη των Τρέμιστ ήταν πολύ κοντά. Σιωπηλοί όγκοι στο Διάστημα. Τα σύννεφα στη Γη έβριθαν από σιωπηλές εκρήξεις καθώς πορθμεία καταστρέφονταν προτού προλάβουν να εγκαταλείψουν την ατμόσφαιρα. Εκείνη τη στιγμή ο Μέισον ήξερε πως τα πάντα βασίζονταν πάνω τους και προς το παρόν δεν υπήρχε τίποτα που να μπορεί να κάνει παρά από το να βάλει τα δυνατά του».