«Πρόκειται περί πρωτοφανούς έργου εις τον τόπον μας, γραμμένου από Έλληνα θεολόγον και ιστορικόν ερευνητήν. Από την μελέτην του όλου τούτου θαυμασίου έργου εξηγάγομεν το συμπέρασμα ότι η εργασία αυτή αποτελεί μεγάλην συμβολήν εις την έρευναν όχι μόνον της Ιστορίας της Εκκλησίας της Κορίνθου, αλλά της Ιστορίας ολοκλήρου της Εκκλησίας της Ελλάδος, της οποίας η Μητρόπολις Κορίνθου υπήρξε σπουδαιότατον κέντρον…
»Αποτέλεσμα της προσπαθείας αυτής είναι όχι μόνον τα νέα στοιχεία που παραθέτει εις την Εκκλησιαστικής Ιστορίαν της Κορίνθου και τα οποία θέτει υπ’ όψιν της Ελληνικής Επιστήμης αλλά και αι νέαι πηγαί τας οποίας εχρησιμοποίησε. Διάφορα κείμενα άτινα παρέμενον απ’ αρχής εις την λατινικήν, αφορώντα εις την ιστορίαν της Εκκλησίας της Κορίνθου και της επαρχίας Αχαΐας (δηλ. όλης περίπου της Παλαιάς Ελλάδος), μετέφρασεν ο σ. εις την ελληνικήν και δημοσιεύει εις την εν λόγω ιστορίαν του. Το όλον έργον διαιρεί ο σ. εις πέντε μέρη και δέκα επτά κεφάλαιο και τέσσερα παραρτήματα. Εις το πρώτον μέρος ασχολείται με την αποστολικήν και μεταποστολικήν εποχήν της Εκκλησίας της Κορίνθου μέχρι του τέλους της ογδόης εκατονταετηρίδος. Το δεύτερον μέρος περιλαμβάνει την Ιστορίαν της Εκκλησίας της Κορίνθου κατά την Βυζαντινήν περίοδον, την περίοδον της πρώτης και δευτέρας Φραγκοκρατίας και της πρώτης και της δευτέρας Τουρκοκρατίας μέχρι και των σημερινών χρόνων. Το τρίτο μέρος περιλαμβάνει τας επισκοπάς της Μητροπόλεως Κορίνθου. Το τέταρτον μέρος περιλαμβάνει τας υφισταμένας και διαλελυμένας Ι. Μονάς της Ι. Μ. Κορινθίας και το πέμπτον μέρος περιέχει στατιστικά στοιχεία της Ι. Μ. Κορινθίας. Επίσης εις κεχωρισμένα παραρτήματα του κυρίου έργου ασχολείται ο σ. περί της νόθου αλληλογραφίας των Κορινθίων μετά του Αποστόλου Παύλου και περί της αποκρύφου δραστηριότητος του Αποστόλου Ανδρέου εν Αχαΐα. Επίσης εις το τέλος προσθέτει και τα διάφορα Πατριαρχικά Σιγίλλια, προς αποφυγήν της παρεμβολής εις την ιστορίαν εκτεταμένων κειμένων και προς αποφυγήν συγχύσεως. Αυτή είναι εν ωχροτάτη απεικονίσει η εργασία του π. Μεθοδίου Φούγια. Έργον λιπαράς συνθετικής μελέτης, διά το οποίον ασφαλώς ο σ. κατέβαλεν ατρύτους πολυετείς μελέτας και μόχθους».
Α. Ι. Κεραμίδας