Προβληματίζει ιδιαίτερα ποιο είναι το αληθινό νόημα και η
πεμπτουσία της αποστολής και του ρόλου του κράτους και της δημόσιας διοίκησης,
ειδικά στην εποχή μας. Οι περισσότεροι πολίτες, αναλυτές, αλλά και πολιτικοί
συγκλίνουν πλέον στις απαντήσεις τους ότι το κεντρικό νόημα της αποστολής του
κράτους στη σύγχρονη δημοκρατία δεν είναι η καταπίεση αλλά η εξυπηρέτηση των
πολιτών, η νόμιμη και η νομιμοποιημένη διαχείριση της εξουσίας, υπό συνθήκες
δημοσιότητας και ελευθερίας, για την παραγωγή και, κυρίως, την παροχή υπηρεσιών
που διευκολύνουν την κοινωνική ανάπτυξη και ευημερία. Μια νέα ισορροπία ανάμεσα
στο κράτος, στους δημοσίους θεσμούς, στην αγορά και την κοινωνία των πολιτών,
δηλαδή τη σφαίρα της ελευθερίας και αυτονομίας των κοινωνικών υποκειμένων,
αποτελεί το κρίσιμο πρόβλημα του σχεδιασμού και της οργάνωσης της λειτουργίας
του κράτους.
«(…) Tο κράτος θα μπορεί να παίξει το ρόλο του αν
μπορέσει να συμπεριλάβει “πολιτιστικά” την κοινωνία πολιτών: τότε θα
μπορέσει όντως να γίνει κράτος των πολιτών – που είναι ο τίτλος του
παρόντος βιβλίου. Πέρα, δηλαδή, από το γεγονός ότι η ανάπτυξη της κοινωνίας
πολιτών είναι αυταξία, πράγμα στο οποίο πολλοί έχουν επιμείνει, μεταξύ των
οποίων και ο γράφων, η σημασία της για την ορθή λειτουργία του κράτους είναι
ακόμη μεγαλύτερη. Aυτή η ιδέα εμπνέει την εργασία αυτή στο σύνολό της».
Aπό τον Πρόλογο
του Δημήτρη Δημητράκου