Στην αχλή των αιώνων

Πόσοι δε μαγεύτηκαν από την ομορφιά του πίνακα του Αετίωνα με θέμα τον γάμο του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τη Ρωξάνη! Ως πολύτιμος θησαυρός ενέπνευσε σπουδαίους ζωγράφους της Αναγέννησης και ώθησε μανιώδεις συλλέκτες να τον αποκτήσουν. Όμως άφησε και το στίγμα του σε περασμένους και τωρινούς έρωτες. Τελικά τι είναι αυτό που οι ήρωες πραγματικά αναζητούν; Μπορεί η διάσωση του αρχαίου θησαυρού να καθορίσει τη λύτρωση ή τη δικαίωσή τους; Θα τα καταφέρουν;

 

Μετά από μερικά λεπτά σιγής,ικανής για τη σιωπηλή συμφιλίωση των δύο εραστών, ο Ραφαήλ άλλαξε θέμα, επέστρεψε στο επίμαχο ζήτημα και είπε:  «Μαργκερίτα, μελετάω εδώ και χρόνια από τις πηγές το έργο αυτό, δηλαδή τον πρωτότυπο πίνακα του Αετίωνα που ενέπνευσε τον καλλιτέχνη της τοιχογραφίας από την Οικία του Νέρωνα. Ο πίνακας υπάρχει, είμαι βέβαιος, γι’ αυτό κι εγώ πρέπει να τον βρω. Ο Αγκοστίνο έχει αλλάξει στάση τώρα τελευταία και είναι ανεξήγητα απρόθυμος να με βοηθήσει, αλλά εγώ έχω την αίσθηση 

ότι το χαμένο έργο του Αετίωνα βρίσκεται εδώ, ότι είναι μπροστά στα μάτια μου κι εγώ δεν το βλέπω…»