Εμφάνιση του μοναδικού αποτελέσματος

Σέλεϊ Μαίρη

Η Μαίρη Σέλεϊ (1797-1851) έζησε μια παιδική ηλικία που έμοιαζε με κακό παραμύθι. Η μητέρα της, μια από τις πρώτες φεμινίστριες, πέθανε στη γέννα. Τη μεγάλωσε ο απόμακρος πατέρας της (ο φιλόσοφος Γουίλιαμ Γκόντγουιν) και μια μητριά που τη μισούσε. Είχε μια ετεροθαλή αδελφή που έπασχε από κατάθλιψη και η οποία κάποτε αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Υπήρχαν ακόμη δύο ετεροθαλείς αδελφοί στην οικογένεια. Η νεαρή Μαίρη συχνά δραπέτευε από το περιβάλλον της στον κόσμο των βιβλίων και πολλές φορές διάβαζε δίπλα στον τάφο της μητέρας της.
Το 1813 γνώρισε τον Πέρσι Μπις Σέλεϊ, ο οποίος ήταν μόλις είκοσι ενός χρόνων, παντρεμένος και δυστυχισμένος από το γάμο του. Ήταν εμφανές από πολύ νωρίς ότι ήταν προορισμένος να αναδειχθεί σε μια από τις ιδιοφυΐες της της αγγλικής ποίησης. Ο Πέρσι, λοιπόν, και η Μαίρη ερωτεύτηκαν και κλέφτηκαν, παρά τη μικρή ηλικία της κοπέλας. Ο Γκόντγουιν την αποκλήρωσε, αλλά εκείνη παντρεύτηκε τον Σέλεϊ το 1816.
Το νεαρό ζευγάρι αποφάσισε να ζήσει στο εξωτερικό και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία. Η τραγωδία όμως τους ακολούθησε σε όλη τους τη ζωή. Από τα τέσσερα παιδιά τους μόνο το ένα έζησε αρκετά χρόνια. Και το 1822, σε ηλικία μόλις τριάντα χρόνων, ο Σέλεϊ πνίγηκε.

Η ζωή της Μαίρης ουσιαστικά τελείωσε εκεί. Παρότι έζησε άλλα τριάντα χρόνια, η φλόγα της δεν έλαμψε, όπως όταν τη συντρόφευε ο έξοχος σύζυγός της και οι φίλοι τους, ένας από τους οποίους υπήρξε και ο ποιητής Λόρδος Βύρων. Αν και έγραψε και άλλα βιβλία, το μοναδικό κληροδότημά της γράφτηκε την περίοδο που έζησε στην Ιταλία.
Ο Λόρδος Βύρων ήταν εκείνος που το 1817 τους είχε προτείνει να γράψουν ο καθένας από μια ιστορία τρόμου. Το αποτέλεσμα, στην περίπτωση της Μαίρης, ήταν ο Φρανκενστάιν. Ο σύζυγός της δούλευε τότε ένα ποίημα με τίτλο Προμηθέας Αδέσμευτος. Ίσως αυτό να της έδωσε και την ιδέα να ανανεώσει την αρχαία τραγωδία της υπέρβασης των ανθρώπινων ορίων. Ο Φρανκενστάιν, εκτός του ότι είναι το πιο ανατριχιαστικό απ' όλα τα βιβλία του είδους του, έχει πολύ καλή αφηγηματική δομή, συγκινητική, τελικά, και τραγική. Μια νεαρή κοπέλα, λοιπόν, στα είκοσί της χρόνια έγραψε το βιβλίο του οποίου ο τίτλος έγινε συνώνυμο του τρόμου.

Βιβλιογραφία: