Ο χάρτινος εραστής

“… Το χέρι της μ’αναζήτησε και τυλίχτηκε γύρω απο το λαιμό μου.
Ανασηκώθηκα λίγο, τράβηξα τα σκεπάσματα πάνω μας και ξάπλωσα πάλι
προσπαθώντας να μαζέψω τα κομμάτια μου από τα τέσσερα σημεία του
ορίζοντα. Να συσπειρώσω και να συγκολλήσω το σώμα μου. Η ‘Αρτεμη
έγειρε το κεφάλι της στο στήθος μου. Δίπλωσα το χέρι μου και το
ακούμπησα στον ώμο της. Δε μιλούσαμε. ‘Οσα έπρεπε να ειπωθούν είχαν
ήδη ειπωθεί. Κοιμηθήκαμε αγκαλιά. Στον ύπνο μου τραγουδούσα μπαλάντες
τροβαδούρων, βυζαντινά τροπάρια και στιχάκια απο αρχαία τραγούδια του
κλύδωνα…”