Μαροκινή πριγκίπισσα Οουντά

“Είναι η σύζυγος και η μητέρα του γόνιμου σύννεφου, του ταραγμένου ωκεανού, του λιονταριού των
μαχών, είναι κομψή όπως το λουλούδι της ροδιάς, έφαγε το φρούτο του κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού,
είναι η μητέρα του τρόμου των μαχών, του πόλου της χάρης, της γενναιοδωρίας και της ανδρείας.
“Έχει δύο πρόσωπα και δύο καρδιές: ο Θέος την έχει συγχωρέσει”.

Η συγγραφέας σε αυτό το μυθιστόρημα, εκτός από το ότι πλέκει το εγκώμιο της γης του Μαρόκου, μας
προσκαλεί να γνωρίσουμε τη γεμάτη τραγωδίες και έρωτα ζωή μιας ελεύθερης γυναίκας, που η ζωή της
χαράχτηκε για πάντα στη μνήμη ενός λαού.