Ο ταξιδιώτης σκέφτεται τη ζωή του. Αναπολεί το παρελθόν του, το αγκαλιάζει καθώς αιωρείται µέσα του. Αναλογίζεται κομμάτια της ζωής του –
καταστάσεις που έζησε, αποσπάσµατα από βιβλία που εξακολουθεί να θυµάται, διδαχές δασκάλων, ιστορίες φίλων, μύθους που κάποτε του
διηγήθηκαν, προβληµατισµούς για την εποχή του, για τα όνειρα της γενιάς του.
Όπως κάθε ύπαρξη, έτσι και η δική του αποτελείται από θραύσµατα όσων του έχουν συµβεί. Όμως, κάποια συγκεκριμένη στιγμή, αυτά τα
θραύσµατα αρχίζουν να παίρνουν μορφή. Πρέπει τώρα και ο ίδιος να εξετάσει τον δικό του ρόλο – να κατανοήσει τη δική του πνευµατική
υπόσταση.
Μακτούµπ σηµαίνει «είναι γραμμένο». Για τους Άραβες «είναι γραμμένο» δεν είναι η καλύτερη µετάφραση γιατί, αν και όλα είναι ήδη γραµµένα, ο
Θεός είναι ελεήμων, και δεν έχει ξοδέψει παρά µόνο τη γραφίδα και το μελάνι του για να µας βοηθήσει.