Το όνομά μου είναι Νάνα

Η ζωή της όπως την αφηγήθηκε στον Φώτη Απέργη

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 οι δίσκοι των Μπιτλς βρέθηκαν για πρώτη φορά στο νούμερο 1 της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Το ίδιο και της Νάνας Μούσχουρη. Στη δεκαετία του ’70 βρέθηκε στην κορυφή ο Έλτον Τζον. Το ίδιο και η Νάνα Μούσχουρη. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 η Μαντόνα κατέκτησε τις πρώτες θέσεις στις βρετανικές λίστες επιτυχιών. Η Νάνα Μούσχουρη την ξεπέρασε. Και σήμερα βλέπει ακόμα τους δίσκους της να σημειώνουν επιτυχία σε πολλές χώρες, ενώ συνεχίζει την αποχαιρετιστήρια περιοδεία της.
Κι όμως, στη μεταπολεμική Αθήνα η Νάνα δεν ήταν παρά ένα κορίτσι που ντρεπόταν για το πάχος, τα μυωπικά γυαλιά του και, κυρίως, για το καταστροφικό πάθος του πατέρα του για τα χαρτιά. Μόνη της παρηγοριά να τραγουδά τις μελωδίες από τις χολιγουντιανές ταινίες μπρος στις άδειες καρέκλες του κινηματογράφου όπου εκείνος εργαζόταν ως μηχανικός προβολής. Έτσι ανακάλυψε την τζαζ και το ελαφρό τραγούδι. Κι όταν ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Νίκος Γκάτσος την υποδέχτηκαν στην ποιητική τους καθημερινότητα, μαγεύτηκε. Μέσ’ από τον κόσμο τους έπλασε τον δικό της.

Πρώτα η Γερμανία κι έπειτα η Γαλλία, η Αγγλία κι όλες οι χώρες ανακάλυψαν την τραγουδίστρια με τη μοναδική φωνή. Εδώ και σχεδόν μισό αιώνα, η Νάνα Μούσχουρη τραγουδά, από τα φινλανδικά ως τα κινέζικα, τους σημαντικότερους Έλληνες και ξένους συνθέτες. Έχει πουλήσει πάνω από 300 εκατομμύρια δίσκους κι έχει βραβευτεί τόσο από τη διεθνή μουσική βιομηχανία όσο και από τη Γαλλική Δημοκρατία. Πρόσφερε ως ευρωβουλευτής και συνεχίζει να προσφέρει ως πρέσβειρα της Unicef.

Πώς και γιατί έφτασε ως εδώ; Αυτό το βιβλίο, που είναι γεμάτο από δεκάδες άγνωστες φωτογραφίες-ντοκουμέντα, αφηγείται τη μαγική περιπέτεια μιας τραγουδίστριας-φαινόμενο, με φόντο τις μικρές ιστορίες των μεγάλων του καιρού μας. Μα, πάνω απ’ όλα, αποτελεί την από καρδιάς εκμυστήρευση μιας γυναίκας που βλέπει ακόμα στον καθρέφτη ένα πληγωμένο παιδί ― και γυρίζει τον κόσμο τραγουδώντας, γιατί ελπίζει ότι κάπου υπάρχει η αγάπη της.