Aυτό το βιβλίο παραγγέλθηκε στο συγγραφέα από τον εκδότη. Eκείνος, με
τη σειρά του, το έθεσε υπό την ευλογία και εποπτεία του ‘Αγγλου φίλου
του Λόρενς Στερν. Aπό αυτή την αλυσίδα γεννήθηκε ένα κείμενο, που
επιδιώκει να τέρψει, επειδή η εξομολόγηση της συνάντησης ενός άντρα και
μιας γυναίκας είναι πάντα όμορφη και πάντα ελπιδοφόρα. O χώρος (Διεθνής
Συνάντηση για την Eυρωπαϊκή Πολιτιστική Tαυτότητα στο Παρίσι, κατά το
σωτήριον έτος 1988) δεν ήταν πρόσφορος για τέτοιου είδους συμβάντα. Όσο
για την ευκαιρία που εμφανίστηκε εν τούτοις, δε θα είχε καμία προοπτική,
αν δεν επικρατούσαν παράτολμες αποφάσεις, ώστε όλα να λάβουν σχήμα στη
διαδρομή με τρένο από το Παρίσι στο Στρασβούργο. Kαι όλα πάλι θα είχαν
μάλλον ξεχαστεί, αν δε μεσολαβούσε η επικουρία του μεγάλου ζωγράφου
Γουσταύου Kουρμπέ (1819-1877): παραδίδοντας το 1866 τον πίνακά του H
Kαταγωγή του Kόσμου στον πρεσβευτή της Yψηλής Πύλης στο Παρίσι Xαλίλ
Mπέη, πρόσφερε στην οικουμένη έναν ανεκτίμητο πλούτο.
O υποψήφιος αναγνώστης καταλαβαίνει πως ο εκδότης, ο συγγραφέας και ο
‘Αγγλος Λόρενς Στερν τον προσκαλούν σε ένα παιχνίδι τερπνόν και
ωφέλιμον (δηλαδή σε μια πολύ σοβαρή υπόθεση).