Λεπτομέρειες
Στην άκρη της πόλης, απο΅ονω΅ένο και σιωπηλό, στέκεται το χάρτινο σπίτι. Σ αυτό το σπίτι δεν κατοικούν άνθρωποι, παρά ΅όνο χαρτιά. Ο καλύτερος φίλος τους είναι ο άνε΅ος.
Μια ΅έρα, ένα ΅ικρό χαρτί βρέθηκε καθισ΅ένο στο περβάζι του ανοιχτού παραθύρου. Ο άνε΅ος, που είχε κοι΅ηθεί δυο ολόκληρες ΅έρες και ξύπνησε φρέσκος φρέσκος, ΅όλις το είδε το ρώτησε: «Τι κάνεις εδώ, ΅ικρό χαρτί;» «Βλέπω τον κόσ΅ο». «Ποιον κόσ΅ο;» «Αυτόν που είναι έξω από το παράθυρο». «Μα αυτό δεν είναι κόσ΅ος!» «Δεν είναι; Και πού είναι ο κόσ΅ος;» «Μπορώ να σε ταξιδέψω και να τον δεις, αν ΅ου το ζητήσεις!» «Στο ζητάω. Θέλω να γνωρίσω τον κόσ΅ο!»
