Αιχμάλωτα πάθη

Τα Αιχμάλωτα Πάθη της Α. Σ. Μπάιατ είναι ένα
αριστοτεχνικό μυθιστόρημα, που συνδυάζει τη λογοτεχνική δεινότητα, το λεπτό
χιούμορ, τα συνειδησιακά διλήμματα, τις ασυνείδητες συγκρούσεις, το ρομάντζο.
Δυο ακαδημαϊκοί μελετούν τη ζωή και το έργο δύο βικτοριανών ποιητών, του Ράντολφ
Χένρι Ας και της Κρίσταμπελ Λα Μοτ. Καθώς προχωρά η έρευνά τους θα ανακαλύψουν
σταδιακά, μέσα από τη μελέτη ποιημάτων και επιστολών της βικτοριανής εποχής, ότι
οι δύο ποιητές ήταν εραστές. Παράλληλα με αυτή την ανακάλυψή τους θα
συνειδητοποιήσουν το πάθος που ελλοχεύει μεταξύ τους, ενώ προσπαθούν να
αντισταθούν στα συναισθήματά τους. Ακολουθώντας όμως τα ίχνη των δύο ποιητών στο
παρελθόν, ανοίγουν βήμα βήμα το δικό τους δρόμο στον έρωτα. Φοβούμενοι το λάθος
θα κυριαρχηθούν από αυτό…

Η Μπάιατ κατορθώνει να ξεδιπλώσει τις διαφορετικές ιστορίες στις διαφορετικές
εποχές, εξυφαίνοντάς τες με συγκλονιστική μαεστρία σε έναν κοινό καμβά, από το
παρελθόν στο παρόν, από το πάθος στο σαρκασμό, παρασύροντας τον αναγνώστη σε ένα
συναρπαστικό ταξίδι.

«“Πες στη θεία σου”, της είπε, “ότι γνώρισες έναν ποιητή που
έψαχνε για την Belle Dame Sans Merci, και που αντί για κείνη συνάντησε εσένα,
και που της στέλνει τους χαιρετισμούς του, και δε θα την ενοχλήσει, γιατί τώρα
ξεκινάει για νέες περιπέτειες”.
»“Θα προσπαθήσω να το θυμηθώ”, του είπε στερεώνοντας το στέμμα στο κεφάλι της.
»Κι έτσι, τη φίλησε, με φυσικότητα όπως πάντα, για να μην την τρομάξει, και
τράβηξε το δρόμο του.
»Και πηγαίνοντας σπίτι, συνάντησε τ’ αδέρφια της, κι έπαιξαν και κυλίστηκαν στο
χορτάρι, και το όμορφο στέμμα έσπασε, και το κορίτσι ξέχασε το μήνυμα, που δε
δόθηκε ποτέ».