Ποίηση

Θα ‘θελα για μια ώρα, μια στιγμή
πίσω να γυρίσω
να μείνω στο δωμάτιο εκείνο
μνήμες ν’ αναπαραστήσω
το άρωμα της πρώτης νιότης να αισθανθώ
την ικμάδα της για λίγο να αγγίξω
και να θυμηθώ
το γαλάζιο πορτατίφ
με το σιωπηλό του φως
να φωτίζει
πάνω στο γραφείο
το λεύκωμα, την Οδύσσεια ζωής
κι ένα τετράδιο για το Ωδείο
τα βήματά μου ν’ ακούσω
πάνω στο μωσαϊκό
και το ράδιο να με ταξιδεύει
στο «Μεγάλο Ερωτικό».
Στο κρεβάτι στη γωνία
με τις αφίσες από πάνω
ανάλαφρα να κοιμηθώ
και να ονειρευτώ τα ίδια,
αυτά που πρόσμενα να ζήσω…