Ρωμαλέο και συναρπαστικό… Αυτό που δικαιώνει τον τίτλο Όμηρος
είναι η αίσθηση μιας φαντασίας αχαλίνωτης, εκείνο το αίσθημα της
ευρύτητας και συνάμα της συμπύκνωσης που συναντάμε στον Όμηρο -και σε
μερικούς άλλους συγγραφείς, όπως, για παράδειγμα, στον Λουκρήτιο, στον
Σαίξπηρ και στον Ουίτμαν- και που ο Ουόλκοτ αποδίδει όσο κανείς άλλος
σύγχρονός του ποιητής.
MICHAEL HEYWARD, The Washington Post Book World
Ο κ. Ουόλκοτ δεν έχει αντίζηλο στο ποιητικό χιούμορ, στο συναισθηματικό
βάθος, στην ανεξάντλητη εφευρετικότητα, στη γλωσσοπλασία, προκειμένου
να εκφράσει τις σκέψεις των χαρακτήρων του και να επιβάλει στον
αναγνώστη ν’ ακολουθήσει τις γρήγορες μεταλλάξεις ιδεών και εικόνων
μέσα στη σκέψη τους. Η θαυμάσια ιστορία του κινείται ελικοειδώς
αναπαριστώντας την ανθρώπινη σκέψη και στο τέλος μάς κάνει να
διαπιστώσουμε, κατά τρόπο εκπληκτικό, ότι η ιστορία αυτή μάς ανήκει
πέρα για πέρα.
EDITORS CHOICE: BEST BOOKS OF 1990
The New York Times Book
Review
Οι χαρακτήρες ζωντανεύουν και πάλλονται στα χέρια του Ουόλκοτ· μαύροι
και λευκοί αντιμετωπίζονται ισότιμα, με κατανόηση και συμπάθεια, καθώς
διαγράφουν τις περίπλοκες πορείες τους… Ένα παιχνίδι οξύνοιας και
λέξεων ζωντανεύει κάθε σελίδα αυτού του εκπληκτικού ποιήματος… Αέναη
πηγή έκπληξης και ευφορίας από στίχο σε στίχο, μια μουσική τόσο
λεπτοδεμένη, τόσο πολύχρωμη κι απόλυτα σωστή, που ούτε μια φορά δεν
ακούγεται φάλτσα νότα στους πάνω από οχτώ χιλιάδες στίχους της.
BERNARD KNOX, The New York Review of Books