Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, μια περίοδο
κατά την οποία ο εθνικισμός σαρώνει τα Βαλκάνια, οι ήρωες του Μη Μας Ξεχνάτε
καταφέρνουν να επιβιώσουν έπειτα από πολλές περιπέτειες. Στην προσπάθειά τους να
ξεφύγουν από τη μάστιγα του πολέμου, εγκαταλείπουν τις εστίες τους και τα
αγαπημένα τους πρόσωπα προκειμένου να χτίσουν μια νέα ζωή στην Αμερική.
Αλλά στο Νέο Κόσμο οι μετανάστες θα συνειδητοποιήσουν πως ο μόνος τρόπος για να
αντιμετωπίσουν την ξενιτιά, τη φτώχεια, το θάνατο και τα σκάνδαλα είναι η
αφοσίωσή τους στην πολιτιστική τους κληρονομιά και στους ακλόνητους
οικογενειακούς δεσμούς.
«Γύρισε την εικόνα του αγίου Κωνσταντίνου και της αγίας
Ελένης από την ανάποδη για να επιθεωρήσει το δερµάτινο πουγκάκι που συγκρατούσε
µια πινέζα. Η Λίλι το λάτρευε ευλαβικά. Της είχε πει η Ελένη: “Το φυλαχτό και το
νόµισµα προέρχονται από τον τόπο όπου γεννήθηκες, Ευαγγελία, είναι δώρα από τους
γονείς µου και την ξαδέρφη µου τη Χρυσούλα. Μπορεί να µην ξαναπάµε πίσω, αλλά
δεν πρέπει να ξεχνάς”.
»Η Λίλι είχε να ανοίξει το πουγκί από την παιδική της ηλικία. Θα περιµένω µέχρι
η Ελενίτσα και ο Τζέισον να µεγαλώσουν αρκετά για να καταλαβαίνουν, σκέφτηκε
καθώς κάρφωνε το πουγκί στην εικόνα. Τότε θα το ανοίξω και θα τους πω την
ιστορία».