Λεπτομέρειες
«Η νύχτα ήταν γλυκιά και τ’ αστέρια έμοιαζαν να έχουν συγκεντρωθεί πάνω
από τον οβελίσκο και τα δύο φωταγωγημένα καμπαναριά της Τρινιτά ντέι
Μόντι. Ο κόσμος καθόταν στα σκαλοπάτια κι έμοιαζε σαν να παρακολουθούσε
μια παράσταση με σκηνικό την πλατεία, που φωτιζόταν απ’ το αχνό φως που
έστελναν οι φανοστάτες.
»Προσπάθησε να φέρει τη μορφή του Κλαύδιου στο μυαλό της, την
πραγματική του μορφή, όμως αυτό που είχε αποτυπωθεί μέσα της ήταν μόνο
το ξάφνιασμά της. Κι αν κάτι θυμόταν αμυδρά, δεν ήταν τίποτα
περισσότερο από την εικόνα ενός ψηλού άντρα που είχε ανοίξει τα χέρια
του για να προστατέψει δύο κυρίες από το πλήθος».
