Οι Εξοδίτες – Το αδιέξοδο μιας εξόδου

Ο? περισσότεροι
?νθρωποι στή ζωή τους περιορίζονται σέ µιά τακτική γνωστή στόν χρηµατοπιστωτικό
κόσµο ?ς «διασπορά το? ρίσκου», δηλαδή σέ συχνές ?λλά µικρ?ς ?ντασης «?ναγνωριστικές»
συγκρούσεις µέ τό κατεστηµένο γιά ?σσονος σηµασίας ζητήµατα, ?ποφεύγοντας τήν
πλήρη ρήξη γιά τά σηµαντικά το?

βίου πράγµατα, ?στε
νά µή βιώσουν τήν ?δυσώπητη κριτική καί ?ντέλει τήν ?πόρριψη καί τήν
περιθωριοποίηση, τό «?νεπαισθήτως µ’ ?κλεισαν ?πό τόν κόσµον ?ξω» το? Καβάφη.

Α?τό τό ρίσκο µι?ς
?νδεχόµενης κοινωνικ?ς συντριβ?ς µέσα ?πό µιά µετωπική σύγκρουση µέ τήν
καθεστηκυία τάξη πραγµάτων –τό ?ξιακό σύστηµα τ?ς ε?ρύτερης κοινότητας– λίγοι
?νθρωποι ?χουν τό θάρρος νά τό ?ναλάβουν. Ε?ναι ο? «?ξοδίτες», γιά τούς ?ποίους
?γραψε ? ποιητής Θ. Παπαθανασόπουλος:

Σάν ?ρθε ? χρόνος ?
διορισµένος

?λα γιά τήν ?ξοδο
?ταν ?τοιµα:

? πολιορκητής, ?
πολιορκηµένος, τά προσχήµατα.

[…]

?σοι σώθηκαν ?ταν
σωσµένοι ?πό τά πρίν

µές στήν ψυχή τους.

Ο? χαµένοι ε?χαν
χαθε? πρίν γεννηθο?ν.