Η λειτουργία του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ) στο Διεθνές Σύστημα και η Τουρκία

Η παρουσία του ισλαμικού στοιχείου στη διαμόρφωση της πολιτικής χαρακτηρίζεται ως «πολιτικό Ισλάμ» ή «ισλαμιστικός φονταμενταλισμός» και έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον των μελετητών και των ακαδημαϊκών, ειδικότερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης
Ο μουσουλμανικός κόσμος, που καταλαμβάνει τεράστια έκταση (εκτείνεται από τη Μεσόγειο έως το Στενό της Μαλάκα), χαρακτηρίζεται από πληθυσμιακή έκρηξη (σε πάνω από πενήντα πέντε χώρες οι μουσουλμάνοι αποτελούν την πλειοψηφία, ενώ σε πάνω από δέκα άλλες αποτελούν σημαντικές αριθμητικά μειονότητες), ενώ το όργανο προβολής ισχύος του ακούει στο όνομα ΟΠΕΚ.
Στη χώρα μας, η σε βάθος ανάλυση της εμφάνισης του σχετικά σύγχρονου φαινομένου του ισλαμιστικού «ζηλωτισμού» (σύμφωνα με την έκφραση του καθηγητή Ιωάννη Μάζη) και η σύνδεσή του με τις αρχές της Γεωπολιτικής άρχισαν με τη διοργάνωση από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο του συνεδρίου «Ευρώπη – Κεντρικό Ισλάμ: Νέα Γεωπολιτική Δυναμική» (9-11 Οκτωβρίου 1991) και με το βιβλίο του Γεωγραφία του Ισλαμιστικού Κινήματος στη Μέση Ανατολή (1992).

Το παρόν πόνημα ασχολείται με τον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ) που αποβλέπει στην πολιτική, οικονομική και πολιτιστική ένωση του χώρου του ισλάμ (Dar al-Islam). Ίσως θα ήταν υπερβολικό να μιλήσουμε για έναν «ισλαμικό ΟΗΕ», αλλά άξιο προσοχής αποτελεί η ανάπτυξη, με δειλά βήματα, στο πλαίσιο του ΟΙΔ μιας μορφής «Ισλαμικού Διεθνούς Δικαίου» με βάση αναφοράς την αραβική έκφραση του Ισλάμ.
Η εργασία αυτή αποτελείται από τρία μέρη:
Στο πρώτο μέρος οριοθετείται η ούμα («κοινότητα των πιστών»), αναλύονται οι συγκρούσεις που έχουν λάβει χώρα στο εσωτερικό της, αλλά συζητείται και αναλύεται η σημερινή παγκόσμια γεωπολιτική κατάσταση και η θέση του κόσμου του ισλάμ στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι.
Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η «ταυτότητα» του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (Καταστατικό, στόχοι).
Στο τρίτο μέρος παρουσιάζεται η τουρκική συμμετοχή στον ΟΙΔ, μέσα από την παρουσίαση, στο μέτρο του δυνατού, της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας σε σχέση με τον αραβομουσουλμανικό κόσμο και ιδιαιτέρως με τον προαναφερθέντα οργανισμό.